Ustawa z dnia 10 grudnia 2020 roku o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa, nowelizująca m.in. przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, dodaje do katalogu obiektów nie stanowiących obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego kable telekomunikacyjne podwieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej. Ma to zachęcić inwestorów do rozwoju infrastruktury szerokopasmowego Internetu, która w szczególności na obszarach wiejskich poszerzana jest poprzez dołączanie i podwieszanie łączy internetowych do istniejącej linii nadziemnej, a które to podlegały dotychczas dodatkowemu opodatkowaniu.
Wskutek uchwalenia ustawy z dnia 10 grudnia 2020 roku o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa zmianie ulegnie brzmienie art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. Ustawa ta, zwana także „Pakietem Mieszkaniowym”, wyłącza kable telekomunikacyjne podwieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej z katalogu obiektów budowlanych lub jego części oraz urządzeń budowlanych. Wcześniej takim wyłączeniem objęte były wyłącznie kable telekomunikacyjne zainstalowane w kanalizacji kablowej i kable zainstalowane w kanale technologicznym. Taka sytuacja powodowała, że kable telekomunikacyjne umieszczone pod ziemią w kanalizacji kablowej nie podlegały opodatkowaniu, zaś te przyłączone do linii nadziemnych takim dodatkowym opodatkowaniem objęte były. Różnica ta oddziaływała negatywnie na rozwój infrastruktury szerokopasmowego Internetu zwłaszcza na obszarach wiejskich, gdzie montaż kabli telekomunikacyjnych na istniejących liniach nadziemnych jest zazwyczaj jedynym możliwym i racjonalnym rozwiązaniem w przypadku poszerzania infrastruktury szerokopasmowego Internetu.
Dotychczas kable telekomunikacyjne podwieszone do istniejących wcześniej kablowych instalacji nadziemnych, w odróżnieniu od tych umieszczonych w kanalizacji kablowej, objęte były podatkiem od nieruchomości, jako że stanowiły one część budowli w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Wobec wprowadzonej nowelizacji warunki dla rozwoju infrastruktury podziemnej i nadziemnej Internetu szerokopasmowego zostały wyrównane, bowiem bez względu na to, czy kable telekomunikacyjne zostaną podłączone do kanalizacji kablowej czy do linii kablowej nadziemnej obydwa będą podlegać jedynie stosownej opłacie za umieszczenie ich w danej instalacji. Gorsza z perspektywy podatkowej pozycja kabli telekomunikacyjnych umieszczonych na istniejących liniach nadziemnych w stosunku do tych w kanalizacji kablowej trwała począwszy od 17 lipca 2010 r. Nowelizacja art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane prowadzi tym samym do wyrównania warunków inwestycyjnych w zakresie rozwoju infrastruktury szerokopasmowego Internetu. Ma zwiększyć szansę na uzyskanie dostępu do szybkiego i niezawodnego łącza na obszarach wiejskich, na których to kable telekomunikacyjne poprowadzone i przyłączone do linii nadziemnych podlegały dotąd dodatkowemu opodatkowaniu, co jednocześnie podwyższało koszty i utrudniało realizowanie inwestycji poza obszarami miejskimi z szerokim dostępem do kanalizacji kablowych.
W uzasadnieniu do projektu nowelizującej ustawy wskazano, że tworzenie stabilnego otoczenia inwestycyjnego dla budowy sieci szerokopasmowych jest niezwykle istotne bo rozwój Internetu jest kluczową determinantą rozwoju gospodarczego w XXI wieku, a korzystanie z szybkiego dostępu do Internetu ma kluczowe znaczenie dla poprawy efektywności niemal wszystkich gałęzi gospodarki. Wprowadzona zmiana zaś wydaje się być pokłosiem doświadczeń związanych z wymuszoną popularyzacją pracy zdalnej w czasie pandemii COVID-19, a podczas której to zapewnienie i gwarancja dobrego i szybkiego łącza internetowego są konieczne.
Wyłączenie kabli telekomunikacyjnych przyłączonych do istniejących nadziemnych linii kablowych spod opodatkowania podatkiem od nieruchomości naturalnie zmniejszy dochody z tego tytuły do budżetów samorządów. Mając na względzie także i ten skutek, w uzasadnieniu do projektu nowelizującej ustawy wskazano również, że korzyści z dostępu do szybkich sieci szerokopasmowych doprowadzą pośrednio do wzrostu przychodów samorządów (z wielu źródeł) zaś obszary pozbawione dostępu do szybkiego Internetu muszą się liczyć ze znaczącym spadkiem możliwości rozwojowych, brakiem zainteresowania ze strony inwestorów i wyludnianiem się danego obszaru, a w konsekwencji negatywnym oddziaływaniem na daną jednostkę samorządu terytorialnego. To, czy wprowadzona zmiana rzeczywiście ułatwi i wpłynie na rozwój infrastruktury Internetu szerokopasmowego, a tym samym wpłynie na ogólny rozwój gospodarczy terenów niezurbanizowanych i podwyższy wpływy budżetowe jednostek samorządowych, zweryfikuje przyszłość.
