Jedną z największych nowości w nowym Prawie zamówień publicznych jest tryb podstawowy, właściwy do udzielania zamówień o wartości niższej od progów unijnych.
Tylko teoretycznie jest to jeden tryb. W praktyce możemy mówić, że są to trzy, uregulowane częściowo łącznie, tryby udzielania zamówień. Można je nazywać wariantami trybu podstawowego.
Pierwszy wariant to wariant bez negocjacji. Jest on zasadniczo analogiczny do przetargu nieograniczonego. Specyfikacja warunków zamówienia (SWZ), publikowana razem z ogłoszeniem, określa wszystkie wymagania dotyczące zamówienia, wykonawcy składają w odpowiedzi na ogłoszenie od razu ostateczne oferty i na ich podstawie zamawiający wyłania wykonawcę.
Drugi wariant to wariant z negocjacjami fakultatywnymi. To taki przetarg nieograniczony wzbogacony o możliwość zarządzenia przez zamawiającego „dogrywki” pomiędzy wykonawcami. Zamawiający wraz z ogłoszeniem udostępnia SWZ, która określa wszystkie wymagania dotyczące zamówienia, zaś w odpowiedzi na ogłoszenie wykonawcy składają oferty jako oferty zasadniczo ostateczne. Nowość i oryginalność tego tryby polega na tym, że po złożeniu ofert przez wykonawców zamawiający może (choć nie musi!) zarządzić przeprowadzenie negocjacji z wykonawcami. Mogą one dotyczyć tylko tych elementów ofert, które podlegają ocenie w ramach kryteriów oceny ofert. Co więcej, negocjacje nie mogą prowadzić do zmiany treści SWZ. Po zakończeniu negocjacji wykonawcy składają oferty dodatkowe. Od decyzji zamawiającego podejmowanej w trakcie trwania postępowania (po złożeniu ofert) zależy zatem, czy ten tryb będzie wyglądał jak przetarg nieograniczony, czy też postępowanie zostanie przedłużone o etap negocjacji. Zapewne dość często do takich negocjacji zamawiający będą zapraszać w sytuacji, gdy złożone oferty będą przekraczać budżet zamawiającego.
Trzeci wreszcie wariant to wariant z negocjacjami obligatoryjnymi. Wraz z wszczęciem postępowania zamawiający nie publikuje SWZ, a jedynie udostępnia opis potrzeb i wymagań. Następnie w odpowiedzi na ogłoszenie wykonawcy składają oferty wstępne, po czym zamawiający zaprasza wykonawców do negocjacji. Co istotne, negocjacje nie mogą prowadzić do zmiany minimalnych wymagań dotyczących przedmiotu zamówienia lub realizacji zamówienia określonych w opisie potrzeb i wymagań, a jednocześnie mogą dotyczyć warunków zamówienia w celu podniesienia jego efektywności. Wreszcie, po zakończeniu negocjacji, zamawiający udostępnia wykonawcom SWZ i zaprasza wykonawców do złożenia ofert ostatecznych, które poddaje ocenie i na podstawie których wyłania wykonawcę.
Na uwagę zasługuje, że w wariantach z negocjacjami fakultatywnymi i obligatoryjnymi zamawiający może ograniczyć liczbę wykonawców, których zaprosi do negocjacji (stosując wskazane w tym celu kryteria oceny ofert), przy czym musi zaprosić do takich negocjacji co najmniej trzech wykonawców.
Postępowanie w trybie podstawowym jest wszczynane poprzez zamieszczenie ogłoszenia o zamówieniu w BZP. Termin składania ofert, liczony od dnia zamieszczenia ogłoszenia w BZP, nie może być krótszy niż 7 dni dla dostaw i usług oraz 14 dni dla robót budowlanych. W wariancie z negocjacjami fakultatywnymi termin na złożenie ofert dodatkowych (liczony od dnia przekazania zaproszenia do ich złożenia), wynosi nie mniej niż 5 dni. Natomiast w wariancie z negocjacjami obligatoryjnymi termin składania ofert ostatecznych wynosi nie mniej niż 5 dni dla zamówień na usługi lub dostawy oraz nie mniej niż 10 dni dla zamówień na roboty budowlane i jest on liczony od dnia przekazania zaproszenia do złożenia ofert ostatecznych.
#PZP #nowePZP #zamówieniapubliczne #prawozamówieńpublicznych #trybpodstawowy
